شب یلدای ما

امروز صبح که داشتم از خونه می زدم بیرون ، مادرم جلوم رو گرفت و یه لیست بلند بالا از انواع و اقسام تنقلات و میوه جات رو به اضافه یه کم پول بهم داد و گفت :  « عصری که برمی گردی ، سر راهت اینارم بخر ؛ امشب شب یلداست و مهمون داریم ». یه نگاهی به لیست کردم و یه گوشه چشمی هم به پولا انداختم و سرم و خاروندم و رفتم .

توی راه داشتم با خودم فکر می کردم که چرا ما از شب یلدا فقط خوردنش رو یاد گرفتیم !! . از بچه گی هیچ وقت یادم نمی یاد که شب یلدا باشه و تو خونه ما هندونه و انار نباشه ؛ یا هیچ وقت ، شب یلدای ما بدون آجیل و پشمک صبح شده باشه . البته قبل از فوت پدر بزرگ ، اون خدابیامرز شبای یلدا واسه تک تکمون فال حافظ می گرفت .

 حقیقتش اینه که من از یه موضوعی خیلی ناراحتم  ؛ اینکه چرا ما یه سری چیزای با ارزش رو فراموش کردیم ، اون یادگاری های قدیمی که از چند هزار سال پیش بهمون رسیدن.

. مثلاً خود تو ، آره با توام ! خداییش از نوروز و مهرگان چقدر می دونی ؟ اصلا می دونی سده و تیرگان چی هستن  ؟ یا اینکه فروردگان و آبریز گان کی برگزار می شدن ؟ اگه می دونی دمت خیلی گرم ، اگرم نمی دونی زیاد ناراحت نباش چون خود منم چیز زیادی نمی دونم ! ، این رو هم مطمئن باش که امثال من و تو زیادن ؛ ولی آخه مگه ما ایرانی نیستیم ؟ مگه این جشنا مال ما نیستن ؟ پس چرا فراموششون کردیم ؟ ولی جالب اینجاست که همه مون می دونیم   « ولنتاین » چه روزیه نه ؟ البته یه چیزی رو هم یواشکی بهتون بگم : یه عده ای این وسط از فراموشی ما خیلی خوش به حالشون شده ! . بگذریم ...

امیدوارم که شب یلدای خاطره انگیزی داشته باشین . راستی فال حافظ یادتون نره . اگرم تو شهرتون برف باریده ، حتما آدم برفی درست کنین اگه برف ندارین ،  با آتیش خودتون رو  سرگرم کنین ... .

شاد باشید